Raadslid Ad Pijnen gaat na zeventien actieve jaren noodgedwongen stoppen met de gemeentelijke politiek.
Raadslid Ad Pijnen gaat na zeventien actieve jaren noodgedwongen stoppen met de gemeentelijke politiek.

“Ik denk niet graag aan mezelf”

Algemeen

HOOGERHEIDE – Raadslid Ad Pijnen is graag bezig om te zorgen dat anderen het goed hebben, en dat ze in een mooi dorp kunnen wonen. Per 1 december neemt Pijnen afscheid van de gemeentelijke politiek. Met tegenzin en pijn in het hart: “Ik denk niet graag aan mezelf, maar het is beter zo.”

Het is beter. Daarom neemt Ad Pijnen (76) afscheid van de gemeenteraad van Woensdrecht. Niet omdat hij wil, maar omdat het beter is: “Ik ben met mezelf in gevecht”, zegt hij. “Vorig jaar liet mijn gezondheid me in de steek, en ik merk ik dat ik letterlijk en figuurlijk adem tekort kom. Ik heb het in raadzaal nog altijd reuze naar mijn zin tussen de meute, maar mijn artsen hebben gezegd dat het beter is om het raadswerk achter me te laten. Dus doe ik dat. Maar afscheid nemen doet zeer, heel veel zeer.”

Activiteiten

Pijnen begon zijn raadscarrière 17 jaar geleden, nadat hij door diverse partijen was gevraagd om politiek actief te worden. Als oud-brandweerman, voormalig voetballer bij Meto en WVV’67 en actief lid van TV Mattemburgh was hij toen al een bekend, en veel gezien gezicht bij allerlei activiteiten in de gemeenschap. Bij het CDA van zijn goede kennis Anton van der Wijst en zijn oud-klasgenoot Pim Meeuwisse voelde hij zich het meeste thuis: “Ik doe graag wat voor mensen, ik wil dat het mensen goed gaat. En ik hou van schoonheid, ik wil zelf graag in een mooi en schoon dorp wonen en wil dat ook voor anderen. Aan mooie, goed onderhouden buitenruimtes hecht ik heel, heel veel waarde.”

Dus stroopte Pijnen zijn mouwen op en ging hij aan de slag. Het raadswerk bleek hem te liggen, want steeds werd hij opnieuw verkozen. “We hebben een goede burgemeester, een goed college, alle raadsleden willen het beste voor de gemeente, we kunnen het goed met elkaar vinden en iedereen wil vooruit. Op die manier bereik je heel veel, zo zou het op meer plekken in de wereld moeten kunnen zijn. Daar denk ik wel eens aan als ik zie wat er nu in Oekraïne gebeurt, of in Israël.”

Gebeurtenis

Ondanks zijn beste bedoelingen werd de woning van Pijnen in 2020 beschadigd door een vuurwerkbom, een gebeurtenis die zowel bij hem als zijn echtgenote de nodige sporen achterliet. Ook dat speelde mee in de beslissing om te stoppen met het raadswerk. Pijnen heeft genoeg bereikt waar hij trots op is, zegt hij. “Toen jaren geleden de Raadhuisstraat werd opgeknapt bleef er een bedrag over waarvan toen, mede op mijn voorstaan, het Van der Meulenplein is opgeknapt. Dat is erg mooi geworden, met parkeerplaatsen, fietspaden en meer ruimte voor terrassen. Zo ging het ook met de Scheldeweg, daar hebben we een voetpad kunnen aanleggen naast het fietspad wat nu door heel veel mensen wordt gebruikt.”

Maar ook in andere kernen is veel gebeurd vertelt Pijnen: “Kijk naar de sportvelden in Ossendrecht en Woensdrecht, en bij Vivoo waar de velden nu worden aangepakt. Of naar de manier waarop de dorpskernen de laatste jaren zijn opgeknapt. Ik ben trots dat ik daaraan heb kunnen bijdragen, maar ik vind het tegelijk heel erg dat winkels verdwijnen uit de kleinste kernen. Daar zou ik best nog wat aan willen doen, en ik zou ook zo graag zien dat onze gemeente toeristisch beter op de kaart komt.”

Pijnen gaat de gemeenteraad missen, dat wordt duidelijk uit alles wat hij zegt. Maar gaat de raad hem ook missen? “De raad gaat niks missen”, zegt hij. Om die woorden dan, na even nadenken, te nuanceren: “maar er vertrekt wel iemand die hart heeft voor de mensen, en voor de gemeenschap.” Die gemeenschap blijft hij ondersteunen bij de tennis, de wielerwedstrijden en de ijsbaan. Maar niet meer in de politiek, omdat dat beter is: “Het zal hopelijk wel wennen. Ik hoop wel dat mensen in de gemeente hun steentje bijdragen aan het leefbaar houden van de dorpen. Als er te weinig handjes zijn, en te weinig financiële middelen, dan kunnen we dat samen oplossen. Dat is zo’n kleine moeite, en het doet zoveel mensen plezier.”