Scouts Britt en Sanne op naar Korea

HALSTEREN – Van 1 tot 12 augustus is Saemangeum in Zuid-Korea het decor van de 25e World Scout Jamboree. En hoewel Saemangeum hemelsbreed zo’n 9000 kilometer van Halsteren en Bergen op Zoom is verwijderd zijn “onze” scouts Britt van de Watering en Sanne Withagen erbij. Ze kunnen niet wachten om in Korea te arriveren.

De World Scout Jamboree is een vierjaarlijkse bijeenkomst van scouts van over de hele wereld, met als doel het versterken van relaties, het smeden van vriendschapsbanden en het leren van en over elkaar. De World Jamboree is er voor scouts van 14 tot 17 jaar, maar die jongeren hebben natuurlijk ook begeleiding nodig. Daar komen de oudere scouts van het International Service Team om de hoek kijken: de 21-jarige Britt van de Watering, lid van de Bergse scoutinggroep Scheldestam en de 19-jarige Sanne Withagen van de Halsterse scoutinggroep Jeanne d’Arc. Zij schreven zich in voor de World Jamboree in Korea, werkten zich suf om hun reis te financieren en staan bijna letterlijk te trappelen om te vertrekken.

Vier jaar geleden nam Britt al deel aan de World Jamboree, toen in Amerika, maar voor Sanne is het de eerste keer. Britt kan uren vertellen over wat ze in de USA allemaal beleefde. Over hoe het is om tussen 50.000 scouts te lopen, vrienden te maken van over de hele wereld, te gaan eten bij een groep scouts uit Korea, daar raar aangekeken te worden omdat je rijst eet met een vork, en over de levendige ruilhandel in “badges”. Apetrots is ze nog steeds op de badge, in de vorm van een grote bloem, die ze van scouts uit Hong Kong wist te bemachtigen, en nog altijd houdt ze contact met veel scouts die ze in Amerika ontmoette. Sanne luistert ademloos naar de verhalen van Britt en zegt: “Mijn ouders hebben me gevraagd om elke dag een appje te sturen, maar ik denk niet dat daar tijd voor is. Ik weet nu al dat ik uitgeput ben als ik eind augustus weer thuiskom, maar zo te horen is het dat allemaal waard.”

Tijdens de twee weken die de World Jamboree duurt, hopen Sanne en Britt te mogen werken op de “lost & found”-afdeling, waar ze zich ontfermen over verloren spullen, of in de “Korean Tradition”-afdeling waar scouts meer leren over het land waarin de World Jamboree plaatsvindt. Britt zou ook graag werken in de “swap-tent” waar scouts hun badges kunnen ruilen, terwijl Sanne wel oren heeft naar een functie in het fietsonderhoud: “Fietsen zijn hard nodig, want het terrein van de Jamboree is haast zo groot als Utrecht!”

Na hun inzet op de World Scout Jamboree gaan Sanne en Britt zelfstandig nog wat bezienswaardigheden bezoeken, samen met hun “travel buddy’s”. Britt hoopt de grens met Noord-Korea te zien, terwijl Sanne zich beperkt tot stad en natuurschoon. Ze zegt: “Gelukkig heeft mijn reisbuddy Koreaans geleerd, want ik ben heel slecht in talen. Koreaans, oh my god, da’s echt moeilijk. Maar ik kan niet wachten om het land te zien, want wie maakt zoiets nou mee?”