‘Verdriet om de doden slaat diepe wonden’

HALSTEREN - Toespraak door raadslid Gertjan Huismans namens de gemeente bij de Dodenherdenking woensdagavond in Halsteren.

“Vooral verhalen van gewone mensen raken ons, omdat we ons in de mensen achter die verhalen kunnen verplaatsen. In onze eigen gemeenschap bestaan de verhalen uit de oorlog ook. De laatste jaren komen meer en meer van die verhalen aan het licht. Geschiedkundige- en heemkundekringen doen goede dingen. Het zijn vaak deze verenigingen die werk maken van het achterhalen van lokale oorlogsverhalen. Daarmee krijgen de gebeurtenissen de gezichten die daar bij horen; zijn de namen op de herinneringsplaquettes, zoals hier tegen de kerkmuur, meer dan alleen een verzameling letters in een bepaalde volgorde. 77 jaar geleden stopte voor ons de oorlog. Vandaag precies 70 dagen geleden keerde de oorlog terug in Europa. Rusland koos op 24 februari 2022 voor geweld. Daarmee kwam er een einde aan de traditie van vrede en redelijkheid in ons werelddeel. Wij leven mee met de gewone mensen in Oekraïne, die vluchtten voor het geweld of die daar blijven om te strijden voor hun vrijheid. 

Hoe akelig veel lijken hun ervaringen op die van de mensen en het verdriet van de Tweede Wereldoorlog. De geschiedenis herhaalt zich ook in het geopolitieke speelveld. Het is toch niet meer van deze tijd om je argumenten met excessief geweld kracht bij te zetten? Juist een land als Rusland, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog op afstand het meeste aantal slachtoffers kende en door de nazilegers bijna werd weggevaagd, zou beter moeten weten. 

Op 4 mei herdenken we ook de ruim 220 inwoners uit onze gemeente, waaronder de slachtoffers uit Halsteren, die de smaak van de herwonnen vrijheid niet meer mochten proeven. Een mensenleven geleden eindigde de Tweede Wereldoorlog en brak er een periode van nieuwe hoop en ongekende voorspoed aan, met daarin ruimte om stil te staan bij de mensen die omkwamen tijdens de oorlog. Inmiddels zetten we dat gebruik al 77 jaar voort en denken we na over het levend houden van de herinneringen aan de oorlogsslachtoffers en de omstandigheden waaronder zij hun leven verloren. De huidige oorlog op Europees grondgebied drukt ons met de neus op de harde feiten. We kunnen niet overzien hoe dit afloopt. Wel weten we, op basis van de ervaringen van de Tweede Wereldoorlog, dat het verdriet om de doden diepe wonden slaat. Wonden die tenminste een mensenleven lang niet zullen genezen.”