Betsy van Giels
Betsy van Giels Foto: dennis van Loenhout

Betsy van Giels: “Dat ik een lintje heb verandert niks”

Algemeen

LEPELSTRAAT – In Steenbergen werden afgelopen week maar liefst 19 Koninklijke onderscheidingen uitgereikt. Eén daarvan ging naar Lepelstraat, naar Betsy van Giels. Dat haar maatschappelijke carrière zich voornamelijk in Steenbergen afspeelt betekent niet dat ze niet óók in haar woonplaats in het zonnetje gezet mag worden.

Het is niks voor haar, al die aandacht. Sterker nog, toen Betsy van Giels (63) de telefoon opnam en van de Steenbergse burgemeester Ruud van den Belt hoorde dat hij haar op het stadhuis verwachtte om haar lintje in ontvangst te nemen, twijfelde ze even of ze wel zou gaan. “Natuurlijk ga je dan”, zegt ze, “en het is eigenlijk ook hartstikke leuk om op deze manier erkenning te krijgen, maar als ik had mogen kiezen of ik een lintje wilde, dan had ik er waarschijnlijk voor bedankt. Ik sta gewoon niet zo graag in de belangstelling, da’s niks voor mij.”
Ze werd in Steenbergen geboren, werd er lid van Diomedon en ging er naar school. Geen wonder dus, dat Betsy van Giels nog steeds “Steenbergen-minded” is, ook al woont ze nu net over de gemeentegrens in Lepelstraat. Van Diomedon is ze inmiddels al 51 jaar lid. Ze liep niet alleen de sterren van de hemel, ze was ook jurylid, trainer, lid van het atletiekbestuur en ze zette zich als loper en vrijwilliger tomeloos in voor het Roparunteam Door Dik en Dun. “Als er wat te doen was, en mijn hulp was nodig, dan hielp ik”, zegt Betsy. Dat weet ook de Stichting Wereldwijd Steenbergen, met de wereldwinkel in het centrum, want daar zit Betsy ook al zo’n 20 jaar in het bestuur. Bovendien zette ze zich gedurende 15 jaar in voor de werkgroep Ultraloop in Steenbergen, waarmee ze in 2013 het WK naar Steenbergen wist te halen. “Vrijwilligerswerk doen is me met de paplepel ingegoten”, zegt Betsy, “mijn vader zat ook al in het bestuur van Diomedon. Wat ik doe, doe ik omdat het me een goed gevoel geeft. Soms hoor ik mensen wel eens zeggen dat ze na hun pensioen in een gat zijn gevallen, maar daar begrijp ik niks van. Er is zóveel dat je kunt doen, en je kunt zelf kiezen waar je je het beste bij voelt. Dat ik nu een lintje heb verandert niks, niet aan mij en niet aan wat ik doe. Ik ga gewoon door, bij Diomedon en bij de Wereldwinkel, zoals heel Steenbergen dat al jaren van me gewend is.”