Bezinning voor Jaap van den Akker Sr. & Jr.

HUIJBERGEN – Covid-19 blijkt een moeilijk te bestrijden tegenstander. In 2020 heeft men er op alle fronten wereldwijd mee te dealen. Ook de voetbalsport, toch de belangrijkste bijzaak voor velen, ontkwam niet aan de van overheidswege opgelegde sancties. Tot tweemaal toe werden de reguliere competities een halt toegeroepen. Voetballers zijn totaal uit hun ritme, besturen prakkiseren zich suf hoe het verenigingshoofd boven water te houden, supporters houden zich noodgedwongen gedeisd. Op zoek naar het verborgen leed aan de zijlijn.

Vaders die zonen voor gingen zijn er verschillende. Ook momenteel houden bij de Woensdrechtse verenigingen diverse jonge spelers de familie-eer in de hoofdmacht hoog. Veelal met gepaste trots bekeken door de vorige generatie. Van een andere dimensie is de bloedband van oom tot neef. Het wordt echter een totaal ander verhaal wanneer het familielid in derde graad naar je is vernoemd. Je naam leeft voort, het schept een band en levenslange verplichtingen. Moment van bezinning met Jaap van den Akker senior en Jaap van den Akker junior!

Bodegraven

Het is november 1974 wanneer vanuit Bodegraven de familie Van den Akker in Huijbergen neerstrijkt. De markante veehandelaar en echtgenote acclimatiseren snel, hun drie jonge kinderen integreren eveneens in hoog tempo. Oudste zoon Japie ontpopt zich als verdienstelijk voetballer bij de plaatselijke voetbaltrots Vivoo. En maakt reeds op zijn zestiende zijn opwachting in het eerste elftal. “Volgens mij was het nog onder Jan Pijnen dat ik een paar maal mocht invallen. Tegen FC De Geeren maakte ik als linksbuiten een van de weinige goals uit mijn carrière. We promoveerden dat jaar net niet. Niet veel later kwam de invasie vanuit Hoogerheide op gang en belandde ik in het tweede. Ook staat me een beslissingswedstrijd tegen Dosko 8 in Ossendrecht nog helder voor de geest. We waren dat jaar ongeslagen en hadden meer dan honderd doelpunten voor. Onder leiding van ene scheidsrechter Van den Bergh vielen we negentig minuten aan en misten een penalty. De Bergenaren hadden voldoende aan één uitval en werden kampioen”, mijmert Jaap van den Akker Sr.

De linksvoetige Jaap van den Akker (inmiddels 57), alias Kapper Jaap te Bergen op Zoom, vormde twee decennia voor veel trainers de ideale twaalfde man. Nimmer deed men vergeefs een beroep op de speler die het vooral van veel strijd en inzet moest hebben.
“Vivoo had destijds een geweldige groep. Veel gasten van ongeveer dezelfde leeftijd die ook naast het voetbal ook samen op vakantie gingen of stappen. De ene zondag speelde je om half drie, de volgende in het tweede. Soms, als je een paar weken goed trainde, mocht je weleens een aantal wedstrijden achter elkaar blijven staan. Links op het middenveld, gaten dichtlopen voor salonvoetballers als Piet van der Poel bijvoorbeeld. Zo beleef ik nog prettige herinneringen aan de periode onder Johan de Bont, de laatste keer dat Vivoo kampioen is geworden! Verder mag het seizoen met Felix Seghers niet onvermeld blijven. Hij sprak ooit met Belgische tongval de legendarische woorden:’In feite is de Jaap onze beste speler!’. Voor altijd een toptrainer!”.

Paalzitten

Jaap van den Akker Jr. (25) hoort het met grootse verbazing aan. “Ik wist dat hij een paar keer de Roparun heeft gelopen, een record paalzitten heeft en ooit met ruim twee dagen zaalvoetbal het Guinness Book of Records heeft gehaald. Niet dat hij ook nog zo’n staat van dienst bij Vivoo had. En als ik het goed begrijp dan vertolkte oom dezelfde rol als ik momenteel bij Vivoo. Ook wij beschikken over een groep vrienden die op zondag de mouwen opstroopt en de Vivoo-kleuren hooghoudt. Niet altijd zeker van een basisplaats. Echter altijd inzetbaar wanneer nodig”, aldus junior, die sinds zijn debuut in 2013 in competitieverband 51 wedstrijden voor Vivoo 1 speelde.

Roots

Een kwart eeuw terug zag hij in tegenstelling tot de voorgaande generaties in West-Brabant het levenslicht. Met roots vanonder de rook van Rotterdam kon echter de voorliefde voor Feyenoord niet worden verloochend. “Mijn vader geeft niets om voetbal, oom Jaap des te meer. En zodoende goot hij, samen met opa, vanaf het begin de ‘Club van Zuid’ met de paplepel in, werd ik meteen in het rood met wit gehesen en stond amper een week oud in het Feijenoord-magazine Hand in hand. En nog steeds is het onze club en gaan we kijken wanneer het kan”.

Oom en neef roemen afzonderlijk van elkaar Jens Toornstra als meest favoriete speler van het huidige Rotterdamse elftal. Unaniem waarderen ze diens werklust. Jaap junior verkiest hem voorts ook in zijn top-3, naast culthelden John Guidetti en Dirk Kuijt. Jaap Sr. gaat met Willem van Hanegem, Hongaar Jozsef Kiprich en de Roemeen Ioan Sabau iets verder terug in de tijd!