Mitchell Elenbaas heerst in de lucht
Mitchell Elenbaas heerst in de lucht Foto: Peter Hellemons

Luctor et Emergo voor Mitchell Elenbaas

Algemeen

Zaterdag 23 november: ODIO - Grenswachters

OSSENDRECHT – Mijlpalen zijn er om bij stil te staan. ODIO-Grenswachters vormt derhalve de sportieve omlijsting voor een feestje met Mitchell Elenbaas als stralend middelpunt van de belangstelling. De spits is toe aan alweer zijn 250e officiële optreden in de hoofdmacht van ODIO. Een magisch aantal wedstrijden dat lang niet iedere speler haalt. Ook de jubilaris zelf heeft enkele malen in twijfel gestaan. Zijn Zeeuwse roots hielden hem in diepe dalen op de been. Luctor et Emergo in Ossendrecht…

De 29-jarige aanvaller meldde zich als klein jochie bij de plaatselijke voetbalvereniging. Bij ODIO doorliep hij alle jeugdelftallen en werd vanuit de A-junioren door de toenmalige trainer Peter Deelen naar de selectie overgeheveld. Op 18 november 2007 maakte Mitchell Elenbaas zijn debuut in het eerste elftal. Uit bij NVS (3-0) kwam hij in de 65e minuut in het veld voor Ronald Withagen. "Ik dacht zelf dat het tegen Zonnemaire was. Het was in ieder geval nog in de Vijfde klasse. Dat seizoen speelde ik zowel in de A-jeugd en maakte ik minuten in ODIO 1. Het jaar erop sloot ik definitief aan en inmiddels zijn we dus 250 wedstrijden verder", aldus Mitchell Elenbaas.

Toekijken

Statistisch gezien had de vertegenwoordiger in bieren de unieke kaap eerder kunnen ronden. Overmatig blessureleed hielden hem diverse malen lang aan de kant. "Hamstrings en andere spierblessures speelden me dikwijls parten. In het jaar dat we degradeerden kwam ik te snel terug en was ik nog verder van huis. Ook heb ik eens anderhalf jaar gesukkeld met een liesaandoening. Een periode waar ik met niet heel veel plezier op terugkijk. Je ziet je maten spelen, terwijl jezelf langdurig mag toekijken."

Topscorer

Mitchell Elenbaas beleefde zijn beste seizoenen in 2012-2013 en 2013-2014. "Het eerste jaar werden we onder Wim Blommerde kampioen door een overwinning in de allerlaatste wedstrijd uit bij directe concurrent WVV'67. Ondanks dat ik enkele wedstrijden miste scoorde ik toch dertig maal. Na de promotie deden we het opnieuw goed en vlogen er nog eens 28 doelpunten in." Het kwam de topscorer in beide seizoenen op een Gouden Schoen te staan.

Torres

Hoewel Fernando Torres bij Liverpool destijds het grote voorbeeld voor Mitchell Elenbaas was, gaat hijzelf toch als geheel ander type spits de geschiedenisboeken in. Zijn inmiddels 174 officieel geregistreerde goals werden veelal op snelheid geproduceerd. "Met het verstrijken der jaren is ook dat enigszins veranderd. Vroeger telde alleen het doelpunt, alles voor de goal. Tegenwoordig laat ik me iets meer terugzakken en kan ik ook genieten van een assist op onze nieuwe goalgetters Marijn Corré en mijn broertje Damian." Als jubilaris volgt hij vier jaar nadien Maikel van der Poel en Coen Michielsen op. Niet toevallig door Mitchell Elenbaas als beste medespelers gememoreerd. "Met name Coen heeft veel voor mij betekend. Als hij zich niet zo vaak voor mij had weggecijferd, dan had ik er nooit zoveel kunnen maken. Slechtste medespeler? Ik weet er wel een paar, zonder overigens namen te noemen", lacht Mitchell Elenbaas.

Favoriet

De derby met METO vormt voor Mitchell Elenbaas zijn meest favoriete wedstrijd. Zijn jubileumduel tegen Grenswachters komt echter een eind in de buurt. "De onderlinge wedstrijden zijn in ieder geval een stuk mooier om te spelen dan die ver in Zeeland. Mooi dat juist deze wedstrijd ook een derby is."

Mocht Mitchell Elenbaas tegen Grenswachters andermaal tot scoren komen, dan is de kans op een Ossendrechtse zege groot. Immers in het voorbije decennium ontmoetten beide clubs elkaar zes maal. In de vier duels dat de aanvaller tot scoren kwam, won ODIO de wedstrijd. "Natuurlijk gaan we weer voor de winst. Echter door het binnenhalen van de eerste periodetitel is de druk er bij ons al af. We wilden voor een plek bij de top vier gaan en nu zijn we al zeker van de nacompetitie. Toekomst? Alhoewel je me op maandagmorgen niet uit bed moet zien komen, heb ik er nog steeds plezier in. We zien wel!", besluit jubilaris Elenbaas.

2010-2011: ODIO – Grenswachters 3–0 Maikel van der Poel, Mitchell Elenbaas, Wesley Van Aelst; 2011-2012: ODIO – Grenswachters 0–2 Björn Genar , Ken Biot;2013-2014: ODIO – Grenswachters 4–0 Jorrit de Crom, Coen Michielsen, Mitchell Elenbaas, Maikel van der Poel; 2014-2015 ODIO – Grenswachters 5–3 Gino Boer (0-1), Roy Belde (0-2), Coen Michielsen (1-2), Rob van der Poel (2-2), Coen Michielsen (3-2), Maikel van der Poel (4-2), Mitchell Elenbaas (5-2), Roy Belde (5-3); 2015-2016: ODIO – Grenswachters 2–1 Jari de Crom (1-0), Mitchell Elenbaas (2-0), Jordi van 't Hof (2-1); 2017-2018: ODIO-Grenswachters 0–1 Mark Leenaerts.