Nou nog 'ns wat: Uil

Een uil is een nachtroofvogel met een korte, krachtige, bijna onder de veren verborgen snavel en grote, naar voren gerichte, onbeweeglijke ogen, waaromheen zich een krans van borstelige veren bevindt. Met die uil is toch iets bijzonder aan de hand. De uil is niet alleen het zinnebeeld der wijsheid maar ook der domheid… Er is een hele generatie kinderen opgevoed met de 'wijze' uil uit de Fabeltjeskrant en tegelijkertijd schelden ze elkaar uit voor 'stomme uil' en 'uilskuiken'. Nou heeft zo'n uil natuurlijk een mystieke, geheimzinnige uitstraling, maar zowel wijs als dom is toch eigenlijk onverenigbaar. Ik kan ook niet ontdekken hoe die uil aan dat dubbele imago gekomen is, waarschijnlijk toch door die 'ongrijpbare' uitstraling. Ik ben trouwens wel eens 'gegrepen' door een uil. Met een witte pet op liep ik in het schemer door het bos en voor ik het wist, scheerde er een uil langs die pet. Waarschijnlijk wilde die uil alleen zijn jongen beschermen en was hij niet gediend van zo'n 'witte-petten-indringer'. Tot slot een paar uilenuitdrukkingen: 'Ieder meent zijn uil een valk te zijn' (de eigen kinderen zijn de beste van de wereld), 'Er vliegen geen uilen met bonte kraaien' (wat ongelijk is verenigt zich niet).

Ton Tielemans