Janny, Sil en zelfs huishond Kiki kijken op Titurel uit naar het kerstspel.
Janny, Sil en zelfs huishond Kiki kijken op Titurel uit naar het kerstspel.

Verhaal achter Titurels kerstverhaal

Algemeen

PUTTE - HOOGERHEIDE – Op 21 december voert Titurel zoals elk jaar haar kerstspel op in MFC Kloosterhof in Hoogerheide. Daarin beelden de bewoners van Titurel niet alleen het bekende kerstverhaal uit, maar vertellen ze ook hun eigen verhaal. Voor wie wat beter kijkt is dat misschien nog wel het mooiste. "Gouden randjes", noemen ze dat bij Titurel.

"Als ze iets fout doen, een verkeerde zin zeggen of niet het goede liedje inzetten, dan maakt me dat helemaal niks uit. Pas als ze niet in volle glorie op het podium staan maar zich onzeker of kwetsbaar voelen, dan gaat het wat mij betreft fout", zegt docente Janny Hopmans (59). Zij begeleidt en regisseert al jaren het kerstspel van Titurel en vindt – in tegenstelling tot veel alledaagse regisseurs – een foutje helemaal niet erg.

Het kerstspel van Titurel regisseren is dan ook niet alledaags, want Titurel werkt met een bijzondere doelgroep; bewoners en deelnemers die een vorm van autisme, psychische problematiek of een verstandelijke beperking hebben. "Mijn enthousiasme werkt aanstekelijk", zegt Janny, "en daarmee probeer ik te zorgen dat de bewoners zich ook op het podium op hun gemak voelen, zodat ze zichzelf kunnen overstijgen. En het is zo makkelijk om enthousiast te blijven. Mijn enthousiasme wordt voor één miljoen procent veroorzaakt door onze bewoners."

Op Titurel begint de voorbereiding voor het kerstspel al in november, en soms nog eerder. Janny heeft die tijd nodig om de juiste bewoners de juiste rol toe te bedelen, en de bewoners hebben die tijd nodig om te wennen aan het idee dat ze in december op het podium staan. Dat is namelijk niet niks, zeker niet wanneer je autisme hebt. "Vanaf dat moment zijn ze continu met hun rol bezig", zegt Janny. Dan hoor je ze zachtjes liedjes oefenen in de klas of in de houtwerkplaats", zegt Janny.

Zij, haar collega's en de vrijwilligers die helpen bij het kerstspel, waken ervoor dat bewoners niet overprikkeld raken in een decembermaand die iedereen blootstelt aan een veelheid aan prikkels. "We vinden het allemaal superfijn als er een prachtig kerstspel wordt opgevoerd, maar het is nog veel mooier als we bewoners zien groeien, en zien dat ze zichzelf overwinnen door hun aandeel in het kerstspel. Als we zien dat het kerstspel een bewoner iets leert, dat hij zelfvertrouwen opdoet waar hij ook buiten het kerstspel van opbloeit, dan is het kerstspel pas écht geslaagd."

Wat dat betreft is het kerstspel dus al een succes. Janny vertelt over bewoner Jordi, die een jaar geleden begon met gitaarles en zo getalenteerd bleek dat hij dit jaar niet alleen het gitaarspel in het kerstspel een enorme boost geeft, maar ook een vrijwilligersfunctie vond die hem nóg meer deed groeien. Over een andere bewoonster vertelt Janny een hartverwarmend verhaal: "Dat meisje is haast te lief voor deze wereld. Ze is altijd bezig met vriendelijk zijn en aardig gevonden worden. Dit jaar speelt zij de Boze Waard in het kerstspel. In die rol moet ze boos zijn en ongenadig tekeer gaan op het toneel. Dat vindt ze moeilijk, maar het is enorm helend. Leren dat ze niet altijd lief hoeft te zijn, helpt haar verder." Sil (25), die dit jaar eveneens een waard speelt in het kerstspel, merkt ook dat haar optreden haar dingen leert die haar verder helpen. "Ik heb al eerder grotere rollen gehad, maar daarin zei ik nooit wat, hoefde ik alleen dingen uit te beelden. Dit jaar heb ik een rol waarin ik ook moet spreken en dat vind ik heel spannend. Ik werd soms gek van de spanning, maar ik heb mezelf ontspanningsoefeningen geleerd en ik merk dat ik heb geleerd om meer zelfvertrouwen te hebben. Dat voel ik ook op mijn werk, en ook tijdens mijn rijles." Janny lacht vol trots: "Dat is zo'n gouden randje", zegt ze, "voor wie die ziet wordt ons kerstspel nog veel mooier."