"Loslaten is heel moeilijk"

HALSTEREN – "Loslaten is moeilijk", vindt pastoor Hans van Geel. Na slechts vier jaar verlaat hij de Sint Christoffelparochie. Op 1 februari start hij als pastoor in de parochies van de regio's Rucphen en Zundert. "Ik moet nog aan het idee wennen", zegt hij, "ik heb het hier in Halsteren altijd ontzettend goed naar mijn zin gehad."

Pastoor Hans van Geel (56) verlaat de Sint Christoffelparochie met een goed gevoel. "Toen ik hier vier jaar geleden kwam trof ik vier 'eilandjes' aan", zegt hij, "en ik ben trots om te zien dat de vier kerken nu een grote cohesie en zorg voor elkaar hebben bereikt. Het feit dat de doopvoorbereidingsavonden ouders uit de kerken van Steenbergen en Halsteren bijeenbrengen vind ik mooi, net als ik blij ben met het feit dat de secretariaten van die kerken onderling een goede samenwerking hebben gevonden. Ik heb het gevoel dat het werk nog niet af is, maar hoop dat mijn opvolger Hans de Kort (zie ook pagina 14 in deze krant, red.) het kan voortzetten. Zelf ben ik, net als mijn voorgangers, hier maar kort pastoor geweest. Hopelijk wordt mijn opvolger een constante factor, dat verdient deze parochie."

Hans van Geel werd in 1997 tot priester gewijd, nadat hij jarenlang als verpleegkundige in een ziekenhuis had gewerkt. Hij vertelt: "Ook als verpleegkundige had ik te maken met geloofs- en levensvragen. Ik merkte dat ik mensen steun en hulp kon bieden en koos ervoor dat voortaan als priester te willen doen. Een pastoor verleent geen lichamelijke, maar geestelijke zorg. Verpleging en pastoraal werk hebben veel raakvlakken. Mijn moeder was niet blij met mijn keuze toen ik haar vertelde dat ik pastoor werd. Ze vond dat ik een baan met zekerheid opgaf voor een zinkend schip, want ook toen liep het kerkbezoek al terug. Toch is het nu 2017 en is de kerk er nog steeds. Ik heb vertrouwen in de toekomst, maar vraag me wel af waarom jongeren de kerk niet meer bezoeken. De kerk is zoveel meer dan een gebouw, de essentie is zorg voor elkaar. In de eucharistieviering vertellen we het woord van God, dat oproept tot het doen van het goede voor elkaar. De kerk is niet saai, juist niet. Het is een rustpunt in een gehaaste en jachtige tijd, waar je iets terugkrijgt voor wat je geeft."

Positief

Vroeger was een pastoor een constante factor in een kerk, maar met de vier kerken van de Sint Christoffelparochie en ook nog de Steenbergse Sint Annaparochie onder zijn hoede was Van Geel maar sporadisch aanwezig in elke kerk. "Daarin merkte ik de grote zelfstandigheid van deze parochie, dat is een grote kracht. De actieve groep vrijwilligers is van onschatbare waarde, maar tegelijkertijd maakt het feit dat de kerntaken op de schouders van een aantal sleutelfiguren rusten de parochie kwetsbaar, gezien de wat hogere leeftijd van vrijwilligers. Verjonging blijft altijd een uitdaging. Ik geloof niet dat jongeren niet meer gelovig zijn, maar wel dat zij in een jachtige tijd van nooit ophoudende verplichtingen niet meer bereid zijn zich aan een kerk te verbinden. Toch merk ik dat de sociale samenhang er nog is en zelfs groeit. Nogmaals, ik ben positief over de toekomst."

Positief is Van Geel ook over zijn eigen toekomst. Hoewel hij aanvankelijk schrok van het verzoek van de bisschop om naar een andere parochie te vertrekken, vindt hij ook dat een frisse wind goed kan zijn voor de parochie die hij verlaat. "Nieuwe mensen brengen nieuwe impulsen", zegt hij, "dat ik alle parochianen van de Sint Christoffelparochie dankbaar ben voor het vertrouwen dat ze in mijn stelden spreekt voor zich. Ik hoop op wijsheid en inzicht voor ons allemaal, en hoop dat deze parochie vitaal mag blijven."

Afscheid

Op zondag 7 januari vindt om 9.30 uur de afscheidsmis van pastoor Hans van Geel plaats in de Sint Gummaruskerk in Steenbergen. "Daar hoop ik veel parochianen nog persoonlijk te ontmoeten", zegt hij, "loslaten en afscheid nemen is moeilijk, maar ik voel een groot enthousiasme voor mijn roeping en werk als pastoor. Daarvan hoop ik hier iets achter te laten."