Het is zoals het is: Geluk

Gewapend met de krant en een hete kop koffie nestel ik me in mijn achtertuin op het ligbed. 

De dag is nog jong en er is niemand in huis. De tuin is nu op zijn allermooist. Ik leg de mobiele telefoon, zonnecrème, zonnebril en een bakje kersen op een bijzettafeltje. Na het insmeren, zet ik mijn zonnebril op, nip aan mijn koffie en sla de krant open. Aaahhh, genieten! Ik lig me nog net niet zichtbaar te verkneukelen. En wát een rust. Ik lees ongestoord, onbekommerd en ongehaast. Voor het eerst in weken voelt mijn huid weer de weldadige warmte van de zon. Ik word er ontspannen, loom, ja zelfs lui van. Na een tijdje voel ik mijn ogen dichtvallen. En waarom ook niet? De rest van de krant kan nog even wachten. Ik voel een zalig, zijdezacht briesje over me heen gaan. Ik hoor het tsjilpen van verschillende soorten vogels. Ik ruik af en toe een zweem van de geurende lavendel. Het leven is goed. Het leven is mooi. Veel beter dan dit wordt het niet. Ergens ben ik verbaasd over hoe gelukkig ik word van dit simpele buiten-zijn-in-de-zon met iets te lezen, wat vers fruit en een bakkie koffie. Maar ergens ook juist niet. Geluk zit immers vaak juist in de eenvoudigste en puurste dingen. Soms is het letterlijk onder handbereik.

Ankie Stuijts